GÜN/le külü, ömürle GÜLÜ durulayıp kımıltısız ve derin ormanlardan kanyonlara dökülmüşüm ben, kollarımın her zerresinde sarmal bir AŞK, ruhumun ütopyalarında SEVGİ güvercinleri uçmakta…
SEVİ/nin yağmurlarında ıslak bir zarf olup SEVGİLİ/ye yazılan mektupları taşımışım asırlardır, hüznümün ayraçlarında biletsiz SEVDA yolculukları, içimdeki o derin dünyada muştulu bir eşkâl oluşmakta…
SOYLU bir YILKI gibi özgürlüğe kanat açışım bundandır, yüreğimin mızraplarında isimsiz türküler ve nakaratlarında hep AŞK, yine AŞK. Bundandır kendi ırmaklarımda boğulmam, bunun için UMUT beni inadına kovalamakta…
ÇİÇEK/li dallarıma kar yağar hüznümle. Sevda kendi ipeğinden sıyrılarak adımı bulur ve o AŞK mercan kayalıklarında gelip almamı bekler. ÖLÜM ile ÖMÜR kol kola yürür ve bunun için göğsümdeki üzünçler kaybolmakta…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta