Adım Adınla Okunsun Şiiri - Sadi Atay

Su,
Hazin akıyor doğrusu…

Tadı tuzu yok hiç
Sen doğdun doğalı.
Çağlayacak gibi olsa da bazı bazı
Nafile!
Konuşmaya başlayınca sen,
Hepten tükenir hevesi.

Hüzünlenmesin de ne yapsın su?
Çünkü sesin suların en durusu.

***
Yakınından geçtiğin her bir çiçek,
Kahırdan ha öldü, ha ölecek…

Sensin gülün kül olmasına sebep,
Lalelere boyun büktüren yine sen
Ve yanık kokuyorsa karanfiller
İşte, bu da senin yüzünden.

Bir araya gelse bütün çiçek,
Hepsi bir sen etmeyecek.
Hiçbirinin kokusu,
Nergiz’in kokusuna erişemeyecek.

***
Kelebekler,
Ufukta kaybolmanı bekler…

Çünkü sen varken,
Minik ciğerleri zehir solur.
Sen varken çünkü
O, bir günlük ömür asır olur.

Senin endamını gördükçe,
Yürecikleri sanki durur.
Sen salınıp yürüdükçe,
İpek kanatları kurşundan ağır olur.
Ve sen raksedip döndükçe
Enva renkleri işte bomboz olur.

Ah kelebekler!
Endamın kederlerine keder ekler.

***
Ama vay ki aya vay!
Mum gibi eriyor ay…

Senin gül yüzünü gördü göreli,
Ay kendi şavkından utanır.
Yok sanırdı ya ondan daha güzeli,
İşte şimdi şaşkındır.

Ve bilemez şaşkınlıktan ne yapacağını
Bir hilal olur,
Bir mehtap olur,
Son çare; kaybolur…

Bulutlara sinmekte haklıdır ay,
Çünkü yüzün aydan daha ay.

***
Karardıkça kararır gece,
Gecenin fikrinde kara düşünce…

Kara gözlerini gördüğünden beri,
Kendi karasına anlam bulamaz.
Bir bilmece olur gözlerin,
Gece cevaplayamaz.

Bir yaradır gecenin bağrında gözlerin;
Her aklına geldiğinde kanar yarası.
Bilemez, çözemez;
Hangi karadır ki gözlerinin karası?

Kara kara düşünür gece,
Kara gözlerin geceye zor bilmece.

***
Yıldızlar,
Geceleri hevessiz parlar,
Gündüzleri hep sessiz ağlar…

Sen yokken,
Yıldızlar dert nedir bilmezdi.
Sen yokken,
Yıldızlar böyle üzülmezdi…
Ama işte şimdi sen varsın
Ve işte o cennet gülüşün var.
Hele ki
Gülüşünden uçuşan şu yakamozlar?

Sen varsın ya işte
Artık yıldızların derdi var.

Haset içten içe tüketir yıldızları,
Üflesen bil ki hepsi sönecek.
Kıskançlık gün be gün çürütür yıldızları,
Dokunsan sanki hepsi dökülecek…

Kıskanmasın da ne yapsın yıldızlar?
Ki daha güzeldir, gülüşündeki yakamozlar.

***
Efkârlıdır yağmur,
Yağmurun gözleri hep mahmur…

Çisil çisil yağsa,
Senin ellerin kadar güzel olamaz.
Sağanak olsa,
Rahmeti ellerinin bereketine ulaşamaz.

Yağar durur yağmur
Ama sorar durur yağmur;
Senin ellerin varken,
Yağmurun kendisine ne gerek vardı?
Hem senin olduğun yerde
Yağmura kim bakardı?
Çaresi olsaydı ah!
Ellerinin olmadığı yere kaçardı.

Mahmurluğunda haklıdır yağmur,
Çünkü ellerin yağmura tek umur.

***
Ama işte ben;
Varlığınla mutlu tek benden.
Sen ağlarsan, ağlarım.
Gülerim, sen gülersen…

Sen tadımsın, sen tuzumsun,
Sen, benim can suyumsun.
Senden gayri çiçek istemem,
Kokun hep ciğerime dolsun.
Senden güzel kelebek bilmem,
Bedenin, bedenimin yoldaşı olsun.

Rahmetsin bana, sen yağmurumsun,
Ellerin hep elimi tutsun.
Gece sığınağım, gündüz yurdumsun,
Gözlerim hep, gözünün içinde dursun.
Aydan daha güzel, melek yüzün,
Yüzünün şavkı hep, yüzüme vursun.
Cennetlere bedel, tek gülüşün
Gülüşün kaderim olsun…

İşte ben;
Varlığınla mutlu tek benden…
Adım, adınla okunsun.

26.08.2014