Hemen unutmaz insan sevdiğini
Unutmanın her evresi karanlık olduğundan siyahtan alır rengini
İlk yüzünü unutursun yavaş yavaş bulanıklaşır rüyaların
Bulanık rüyalarda eskisi kadar kolay değildir konuşmaların
Konuşmalar azaldıkça sessizleşir bulanık hayallerin
Biraz daha uzun sürer ama unutursun o çok sevdiğin insanın sesini
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta