Adım Adım Unutmak
Hemen unutmaz insan sevdiğini
Unutmanın her evresi karanlık olduğundan siyahtan alır rengini
İlk yüzünü unutursun yavaş yavaş bulanıklaşır rüyaların
Bulanık rüyalarda eskisi kadar kolay değildir konuşmaların
Konuşmalar azaldıkça sessizleşir bulanık hayallerin
Biraz daha uzun sürer ama unutursun o çok sevdiğin insanın sesini
Karanlık ve sessiz bir rüyada bulursun kendini bir anda
Anılara sarılırsın fakat bilirsin kaybedeğini tek başına oynadığın iki kişilik bir sahnede
Ve her oyunun sonunda kendini selamlarken gözlerin kapanır
Göz kapakların kapandığında gördüğün siyahla aynı yoğunluktaysa sahnen
Ne kadar sevdiğini de unutmuşsundur
Gece Konuşur
Kayıt Tarihi : 19.3.2018 04:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gece Konuşur](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/19/adim-adim-unutmak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!