Bu yolculuk ne bir ölüm nede gitmek istediğim bir yer.
Bu benim ruhumla çıktığım son yolculuk.Bırakırken geride beni.
Unutmak istediklerimi ruhum sararken benliğimi bir sis gibi.
Havaya dağılışımın kayboluşumun hikayesi.
Şu an gözlerim kapalı dinliyorum zamanı hiç korkmadan.
Öyle huzurluyum ki ilk defa ömrümde ilk defa farkına vardım düşüncelerimin.Ve kendimin ne kadar değerli olduğunu.
Eğer hüzünüde acıyıda sevincide yaşayabiliyorsam.Ağladığımda dokunabiliyorsam gözyaşlarıma daha ne isteyebilirim ki beni yaratan tanrıdan.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
