Adım Adım Maraş- II Şiiri - İnci Okumuş

ADIM ADIM MARAŞ –II

Neden diye sorma bana
Badem çiçeklerinin pembesinde sevmişim bu şehri

hayatın kocaman avlusunda
parktan, kırdan, sokaktan
akşam dağılır şehrin mora çalan dudaklarından
gurbet uykuları uyur şehre hasret gözler
süzülür telli duvaklı aksu
maraş’ın yağmur değmiş yanaklarından

kuşlar baharı fısıldar kulaklarıma
nefesimi sıvazlar şekerli’de nisan
leylak kokar, hanımeli kokar bu şehirde
hecelerin ayazında her lisan
nereye yürüsem
aşkı hıçkırır serkeş yollar
dosta susamış gibidir
sarılmaktan yorgun kollar

divanlı ’da iki vakit arasıdır hasretliğin türküsü
vakur minare saçaklarında
baharı bekler hacı leyleklerin örgüsü
bu şehirde vakit
bir eski gramofondur kendi yüreğine kıvrılan
tel tel dağılır da renkler
taze bir pembeliktir yüzlerde kalan

bir vefalı sevgili gibi bekleşir hâlâ
garda yankılanan vardiyasız tren türküleri
nazlı salınır mahmur saçaklar arasından
hatıraları yad ededen
şehrin zülüfleri

İnci OKUMUŞ