Adım Şiiri - Fuat Eriçok

hayatta her hareket
adım adım

bebek yürümeye adım adım başlar
öğrenme adım adım
okullar
kariyer
adım adım ilerleriz işimizde

flört
evliliğe ilk adım örneğin

yani
adım adım çıkarız hayatın yokuşunu
bulmak ümidiyle simurg kuşunu

ve bir gün gelir
iniş başlar

sanılanın aksine daha zordur

bir bakarız yükselmiş basamaklar
zayıflamış bacaklar
eklemler çıtır çıtır
omurga dinlemez hatır

pek adım adım olmaz iniş
yavaş yavaş
tıpış tıpış

bir nefeste üçer üçer çıkılan merdivenlerde
başlamış bedensel yasaklar
akla gelmedik zorluklar saklar
sanki hepsi olmuş üç karış

ama ne bu böyle şikayet
bu yakarış
biraz da bu yaşla barış

bak
kafiyeyi bile unuttum iyi mi
neydi o başlangıç kafiyesi
tamam anımsadım
adım adım

yandım ben yandım
zümrüd – ü ankâ gibi
belki de
küllerimden uyandım
veya öyle sandım

valla iyice bunadım
baksanıza neler saçmaladım
en iyisi
imza atıp gideyim kaçmadan tadım

haydaa
şimdi de
anımsayamadım

neydi adım

(20 kasım ’06)