Adil Yıldırım Şiirleri - Şair Adil Yıldırım

Annem annem güzel annem
Bilmem sana nasıl desem

Tutar elim tutmaz oldu
Görür gözüm görmez oldu

Gel otur yanıma eller sevinsin
Baş başa konuşan diller sevinsin
Serpil hoyratça sen gönül bahçeme
Adil bayram etsin, güller sevinsin...

Unuttum gülmeyi gülüm sayende
Artık sana yer yok benim gönlümde...
Her şey tamam... Aldın desem de yalan;
Ey kız, gel al, gözün kaldı gözümde! ..

Sen ağlarken ey yar! ... Gülmek istemem
Sebep bensem... Deme, bilmek istemem
Benim kalbim yaz boz tahtası değil
Yazdıysam deftere... Silmek istemem! ...

Ne senin susman ne bendeki gurur
Seni benden, beni senden ayırır...
Günler ayı yorar, kovalar durur
Seni benden, beni senden ayırır...

Gün batıp ta günüm akşam olunca

Sabır ve göz nuru işlenen çiçek
Hayaller rengarenk... Hep çiçek çiçek...
Ey kız! ... Bilesin ki senin yanında
Kahrından kavrulur, en güzel çiçek! ...

Gurbetin derdini çekenler bilir
Ruhumu gönlümü eller ne bilsin
Ağıtı, gözyaşı düşenler bilir
Göz göze vuslatı, diller ne bilsin! ..

Mecnun'u Leyla'sız, Kerem Aslı'sız

Oturmuş bahçeye oyasın işler
Kendini unutmuş, yarini düşler
Kız güler, gül güler, güller açılır
Al dudaktan yere ballar saçılır! ...

Saçları simsiyah bir gece gibi

Gündüzü neyleyim, geceler benim
Ay doğar gönlüme geceler benim...
Ay yüzlü, gök gözlü, güzelce bir kız
Her gece koynumda geceler benim! ...

Eğer bakışların bil ki yalansa
Aşkımı geri ver sende kalmasın
Ya kapımdan geçme ya da olmazsa
Kör olsun gözlerim sana bakmasın! ...