Adil Özdemir Şiirleri - Şair Adil Özdemir

Çölde su arayan bir insan gibi,
Bülbülün gül'e sevgisi gibi,
Toprağın yağmura özlemi gibi,
Hep aklımdasın,hep aklımdasın

Aşığın sevgiliye hasreti gibi,

Döküldü yaprağım,kurudu dalım.
Nefessiz kaldım,kansız damarım.
Bana hayır demezsin umarım,
Ne olur kalbinde bana bir yer ver.

Usulca sokulur,sessiz dururum.

Seninle konuşurken inanılmaz bir keyif alıyorum.
Hani insan yüksek bir yerden atlarken içi bir hoş olur ya,
Öyle bir keyif işte.
Seninle konuşurken, dilinden dökülen kelimeler bahçedeki rengarenk çiçekler gibi,
Hoş,zarif ve kokulu.
Seninle konuşurken bir başka heyecanlı oluyorum,

Sensizliği seninle,
Seni sensizlikle yaşıyorum.
Baktığım her yerde,
Konuştuğum her şeyde
Seni görüyorum.
Mevsimler bahar,

Sen hiç ateşi yüreğinle tuttun mu, yandı mı ta içeriden yüreğin.
Sen hiç uçurumdan boşluğa kendini bıraktın mı,ürperdi mi için.
Sen hiç sevdiğinin arkasından bakakaldın mı, ta derinden bir şey koptu mu.
Sen hiç inadına gülleri dikenlerinden tuttun mu, kanadı mı parmakların,
Buna rağmen mutlu oldun mu,sevdiğim kokuyor diye.
Sen hiç soğukta bekledin mi,için kor gibi yanarken.

Dumanlı dağlar gibi almış gidiyor başım delicesine.
Çöl firtinasindaki kum tanesi gibi savruluyorum.
Uzanıp tutacak bir el bekliyorum umudumu yitirmeden.
Çiçekleri yeşerten nisan yağmuru gibi.

Bülbül'üm usanmazam GÜL'ümden.
Görmediğim vakitler geçmez oldu gün'ümden.
İstemezem ayrılsın hiç bir zaman kalbimden,
Bir GÜL oldun benim ömür bahçemden.

Çağlayan ırmakların sesi gibi sevdim seni.
Kardelen çiçeğinin inadı gibi sevdim seni.
Yeşeren tomurcukların açması gibi sevdim seni.
Dağlarda çiçeklerin kokusu gibi sevdim seni,
Gökkuşağının renkleri gibi sevdim seni.
Denizin ferahlığı gibi sevdim seni.

Benim suskunluğum seni dinlemek,
Gözlerine bakarken ellerini tutmaktır.
Benim suskunluğum seni hissetmek, seni görmektir.
Ve bir su akıntısının küçük şelalesinden gelen sesleri dinlemektir.

Senin suskunluğun gökteki yıldızlar kadar uzaklık,

Zaman durmuş sanki,
Beklerken senin yolunu,
Ne geleni görür gözlerim,
Ne de gideni.
Ne bir koku alırım gül'den,
Ne baharın güzelliğinden,