Adil Nizam Şiiri - Kenan Tortum

Hangi hesap doğru ki hesap sorarlar?
Mahşer terazisi mi ki zerreyi ararlar?
Acele edip yargısız sehba kurarlar,
Bu döngü "garip", boğulursun içinde dursan.

Zahmetin ne fayda, gözler dilediğini görür.
Kafamda türlü sorular, örümcek ağını örür.
Bu devran böyle geldiyse yine böyle yürür.
Bu döngü "sakat", hakikati gören yüze vursan.

Ha bu gün ha yarın, ölüm uzak değil bize,
Hangi cânı üzdük sorduk mu kendimize?
Hiç yüklemedik vebali, ne onlara ne size.
Bu döngü "fânî", sanma ki bakî, bakıp ibret alsan.

Ak ile karayı ayırt edemeyen gözler kapansın.
Doğruyu yanlıştan ayıramayan insan utansın.
Hakikat bariz iken marifetin; çamur at izi kalsın,
Bu döngü "karanlık", HAKK'kı bilen ne söz var ne lisan.

Belirsizlikten kurtulunca hakikatler,
Söylenecek ne özür var ne iyi dilekler.
Sanma ki bu bedel yerinde pinekler,
Bu döngü "mahkum", adil nizama ey cahil insan.

"HAKK"kolaylaştırdıkça kul zorlaştırdım sanar,
Dara düşmeyegör hemen rahmanı anar.
Sanmaki her insan aynı tuzağa düşer, kanar.
Bu döngü "kalleş", sende düşersin nice tuzak kursan.