Adil Metan Şiirleri - Şair Adil Metan

Ben hiç yalan söylemedim ki
Seni sevmiyorum deyişim yalandı,
Seni beklemiyorum deyişim,
Geriye baktığımda ne yalanlar söylemişim.

Ben hiç gündüzleri görmedim ki,

Aşk, gitmekle bitmeyen bir sonsuzluktur,
tüm lodoslar'a rağmen durmadan.
Aşk, kuvvetli bir ordu dur,
geldiğinde tüm kaleleri istediği gibi vurur.

Aşk, bir ölüm köprüsüdür,

Geceye inat gün hep agırmakta,
ağaca inat dal hep çoğalmakta.
Bense bu düzene inat seni sevmekteyim,
İnatya bu seni ölene kadar hep seveceğim.

Seviyorum deliler gibi seviyorum,

Görüyorum
Bir son bahar hüzünleri gözlerinde.
Bir mezar üstünde solmuş gülleri.
Kalabalıklar da rehin olmuş umutsuz düşleri.
Görüyorum
Kal dediğinde arkasına bakmadan gidenleri,

Neredesin ebruli gözlerim?
Sen yokken görmüyor yüreğim, umutlarım yeşermiyor
Sen siz.
keşkelerim hançer oluyor bu gönlüme.
Acımasızca damlıyor kan tanecikleri.
Neden aramazsın beni, seni çok sevmem bedel mi ödetiyor bana.

Yalanmı söyler bu gözler,
yalansa bir daha görmesinler seni,
avuclarıma dolsun kanlı göz yaşları.
Üşüyorum belki,
soğuk akşamlarda buz tutar yüreğim.
Usulca çarpar kalbim.

Ben seni sende bıraktım,
bedenim senle olmasa da.
Ben diğer yolu seçtim,
sebeplerim gerçek olmasa da.

Yanlışlarım doğrularımı ezdi geçti,

Sen tarihin en ıssız ve en acı romanısın
Sen ayrılmış sevdaların en zehirli hayranısın
Seninle hüzünlü benim şehrim ve şehirler
Senle azaplıdır senle yorgundur bu gülüşler

Seni satırlarıma dökerken bile korkuyorum

Git dedim ya dudaklarımdan çıkan son sözcükle;
Şimdi sen yokken söylüyorum gitme!.
Sen varken sarılırdım ya sana şimdi hayallerine sarılıyorum.
Duvarlara söylüyorum neden bırakıp gitti diye,
Aslında o kadar hevesliydin ki gitmeye, o gün diyemedim kal diye, ama şimdi söylüyorum kal benimle kal diye.
Yargıtay kesmedi benim ceza mı, teşhis konulmadı, Sandalyeye mahkum değildi bu gönül, ilk yıl dönümünü yine yalnız geçiriyordu bu yürek.

En son bir aşk masalıydı bizimkisi
Ne güzel anlatırdı o mısralar ikimizi
Ve vicdan azabı duymayan kar tanecikleri
Beklide ayrılmamızın acı gerçekleri.

Biz yalnız ve yanlış aşkların aşıklarıydık,