Üst dekor çok şık.
Altında loş bir ışık.
Adalet!..
Boş tencereye sallanan
Binlerce kaşık
İnsanlık:
müebbete mahkum bir varlık.
Yada kesilmiş.
Bir gırtlaktan akan
Üç damla kan...
Ilık ılık.
Varsa da sesi duyulmaz tek tük
Çook uzaklarda boynu bükük
Aşk:
kendisi kayıp,
piyasadakiler hep sahtesi
Yüzlerden silindi ayıp
Dolaşır dillerde
Bin yıllık bir mecnun hikayesi
Merhamet:
Çürümüş bir [tohum],
Ölü doğmuş bir bebek
Yeşermez hiç bir iklimde,
Hangi toprağa ekersen ek.
Hırs revaçta
Benlik kaynıyor fokur fokur
Düdüklü tencerelerde
Tevazu:
donmuş bir serçe
Kış mevsimlerde pencerelerde
Dürstlük mü?
Onu hiç sormayın
O En büyük baş belası
Hele modernizmanın
Tam bir yüz karası
Sular çok zamlandı
Şimdi sırada hava parası
Ve bir aklıevvelin aforizma türevi
Adil kullanım kotası
Kayıt Tarihi : 5.2.2018 13:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönül sesinizi beğenerek selâmladım.
Her şey gönlünüzce olsun Sn Metin Solak bey
En derin saygılarımla...başarılar dilerim,
Şen ve Esen kalınız her daim
Bu bir, tersine evrim!
İnsanlığın hem kendini, hem evreni, hem de biriktirdiği değerleri inkarı!
Acaba niye?
Adaletin canına okuyanlar, kendi "adil kullanım modelini" önümüze koyuyorlar da, bize kötü örnek mi oluyorlar!
Akla zarar!
Daha ne desem?
Tebrikler "mizahı çatlatan" şiire ve size Metin Bey...
TÜM YORUMLAR (10)