Adını,aşk koymuştum, çektiğim acıların,
hüznüm griydi,
mutluluklarım mavi...
Bekleyişler,
Temmuz sıcağında akşamsafası,
Bir sahil kasabasında,
beyaz badanalı sokaklar,
sulanmış,süpürülmüş kapı önleri...
duvarları,
güneş,
sabahtan, akşama dek,
yıkamalı,
sonra,
üşümesin diye; gece,
lacivert yorganıyla sarıp, sarmalamalı...
baş ucunda ay,
beklemeli sabaha kadar...
Adı,aşktı yaşadığım ayrılıkların...
Hüznüm gri,
Mutluluklarım mavi,
ayrılıklarım,
bir tren istasyonunda,
öğlen vakti...
tüm geçmişin özetiydi,
beklerken yaşadıklarım...
Gri günlerimde amacımdın,
aşkını, yüreğimde demledim...
adını,
kulaklarımdan bile sakındım,
geceleri taşıdım sevdanı...
istasyonlarda beklerken,eskidi hayatım...
hüznüm gri,
mutluluklarım,mavi,
Kavuşmalarım İstanbul olmalı...
Karaköy,Eminönü,
Taksim,Balık pazarı
Şimdi...
Elinde rakı kadehi,
Çiçek pasajında,olmalı...
Uduyla çalmalı tüm ayrılık şarkılarını,
bir sokak çalgıcısı...
ve tüm aşk şarkıları...
bana adanmış olmalı...
18 Eylül 1984
MARTI
Fatma MüjganKayıt Tarihi : 12.8.2007 18:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hüznüm gri,
Mutluluklarım mavi,
ayrılıklarım,
bir tren istasyonunda,
öğlen vakti...
bu dizeler aklıma sunay akın ın şu dörtlüğünü getirdi .
''iki rayı gibiyiz
bir tren yolunun,
yakın oması neyi değiştirir
son istasyonunun ''
kısaca okuduğum güzel bir şiir di :)
YÜREĞİNİZE SAĞLIK SN MÜJGAN.
TÜM YORUMLAR (6)