Adı yoktu agrılarımın Şiiri - Çilem Talaz

Adı yoktu,

İçimde saklı kalmış duyguların

Çalınmışlardı bir bir.

Geriye kalan ne varsa,

Yalnızlık besliyordu onları.

Çoğaldıkça onlar kuytu köşelerinde,

Saklamak zorlaşıyordu gözlerden

Belki de bu yüzden,

Üstü örtülü bir neşe alıyordu beni.

Sesini duymak zorlaşıyordu bugünlerde.

Tatlı bir hayal olup sarıyordu benliğimi…

Gökyüzü sarsılıyordu yerinden,

Beyaza bulanıyordu İstanbul

Bense deliler gibi,

Seni bulup çıkarmaya çalışıyordum yüreğimden.

Ve sen,

Kayboluyordun karların altında…

Bugünlerde,

Ben en çok seni arıyordum İstanbul’da.

Hırçın oluyordum,

Deli oluyordum.

Ama aşık olamıyordum yokluğunda

Denizde bir kum tanesiydi ışık,

Gözükmüyordu karanlıkta.

Ve ben,

Şaşırıyordum hàlà,

Yollar hiç bitmezken,

Günlerin geçivermesine telaşla…

Ve sen,

Özlemim…

Ve sen,

Karın ağrılarım oluyordun

Sebebini bilmediğim..