Adı Yok Sensizliğin Şiiri - Emine Genç

Bu günün üyelerden şiirine bir yorum // resimsiz şiir // Zafer Zengin Etnika Resimsiz şiir... arafbesk bir şarkı; içim hiç böyle susmamıştı kaç gün doğdu bilmiyorum dün salıymış fark etmedim bugün cuma ne garip yarına nedir sebep kalbim payandasız taş yar içine yuvarlanıyor annem sus nasılsa öleceksin diyor hiç böyle olmamıştım öyle olsam ne fayda dışım hiç böyle olmamıştı gölgem bile etmiyorum duvarlar çağırıyor beni yeşil mumlar gezegeninden kopmuş uydular sabahlar çiçek kokuları yasaklarda ömrüm ölüyor ellerim hiç böyle olmamıştı dişlerim kökünden kopuyor midemde kadeş ciğerlerim hiroşima pompei gözlerime dökülüyor al uzatıyorum yabancı parolasız sancılı sorular zincir atıyor ayaklarımı hayır tırpanlıyor hiç'im böyle olmamıştı dışımdan habersiz küstüğü mevsimler sonra gelen, seneler seni getirmişken şimdi şimdi sen gitmek isterken dilim hiç böyle susmamıştı kanım uyuyor yolculuklarda boğmacan oluyorum aklım göçüyor saçlarının arasına sesini duysam toz kalkıyor rüyalarımda uyanıp pencere açıyorum elimi yakıyorum sigarayla fırtınaymış deli düşünmek lanet olası gece oluyor yanaklarım ellerimi kemiriyor burnumdan çiviler çıkıyor sen yokken anılar beni yiyor yapma böyle şu baktığım satırlar benden kopup gidiyor anlatamıyorum konuşmamı yalnızlığım sensiz ölüyor sen oluyor her şey tıkanıyorum ilmeklerde kemiklerimi kırıyorum şiirlerime batıyor bak şu yüksek bak bu ayağa bağlı taş bak bu delirmek oluyor yardan düşüyorum gövdem rüzgarın ellerinde boşa bağırıyorsun diyor hava kararıyor ciğerlerimde gel yapma böyle yaşamak beni uğurluyor Zafer Zengin Etnika