Adı Yok Sensizligin Şiiri - Zeliha Yıldırım

Bu yalnızlığın adını koydum ayrılık Avuçlarıma arasında kalmış solgun yüzüm Islatırım şu yüreğimi,gözümün yaşıyla Bu kahroluşun adını koydum sensizlik... Gözlerim dalıyor bazen çok uzaklara Kim bilir canım, hangi dönülmezlerdesin Hangi yerlerin kahrını çekmektesin Bu bekleyişin adını koydum umuttt... Sanma ki bıkarım,seni beklemekten Ben bu canı vermişken gittiğin yollara Sanma ki güzel gözlüm,sormam seni uçan kuşlara Bu özleyişin adını koydum,hasrett.... Sen yoksan hayatımda ben gülemem Nefes almam, bir an bile düşünmeden Biliyorum geleceksin bir gün şu son gemiden Bu bekleyişin adını koydum, sensizlik ÖLÜMM...