Sırtı sıvazlanan bir gariban misali, hayat fakirleştirdi
Biraz gülümsedi belli belirsizce..
Zaman zaman yaptı bunu hayat zaman zaman..
Anlamsızca kaçısın ardına düşmedi belli ki.
Bıraktı O’nu takip etmedi.
Kendi halinde kalmalıydı belki
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta