Adı Yok Hüznün Şiiri - Ömer Tomruk

zaman geceye dönmeden uyunmuyor.
Duvarlarımda bir sis,
rüyalar dersen belli belirsiz...
Gözden yaş süzülmeden yas tutulmuyor...

Harabemde yetişen mor bir menekşeye sevdalıyım,
Cinnet akşamlarımın alacakaranlığında...
Bir nefes duman gibi çektim içime hüznü,
arta kalanı bir yudum matem...
Çilingir masamızın mezesiydi o şarkılar,
Sinekli şarabın bir güzelliği vardı...
Yan yana duran yüreklerin birinde telaş,
Diğerinde ise korku vardı...
Onlarca hayatın yaşanmışlığıydı önümüzdeki,
Kimi sarhoş kimi daha ayıktı...

Pırıltılı bir geceydi karşımda duran...
Uyunmuyor dedim ya hani ışıklar sönmeden,
duvarlarımda gecenin gölgesi,
uyku dersen hayatımın keşmekeşi

tutulmuyor,
gözden yaş dökülmeden yas tutulmuyor.