Adı Yok Bu Şehrin Şiiri - Nalan Palabıyık

Koca bir şehre benzerdi bizim sevdamız
Adı yoktu...
Ben o şehrin sokaklarında dolanır kaybolur
yok olur bazen sen olurdum
bazen o şehre yağmur yağardı ve ben üşürdüm
işte o zaman o şehirdeki senin göremediğin
evime saklanır önce pencerelerimi kapatırdım
rüzgârın gelmesin diye
ama inatla ışığın süzülürdü odama
ardından perdelerimi kapatırdım
derin bir sessizlik olurdu...
sonra o koskoca şehir
delice yağan yağmurla ıslanırdı
yağmur yağar ben yağardım
sen bunları bilmezdin
sen de o adsız şehirde kaybolmuştun
yağmur yağıyordu
ve ben biliyordum sen de o şehirdeydin
benim gibi yağmuru dinleyip, adı yok bu şehrin
kaybolduk sevdiğim diyordun...