Adı Yok Bu Mısraların Şiiri - Ali Emrah ...

i.

Belki de adı vardır dizelerin,
Ama boğumlanır diller söylerken
Dualar okurken şerbet içmek istersin,
Ama ne gariptir yine yalnız kalır bütün kuşlar
Kanat çırpmaların duyuluyor ötelerden,
Anka kuşu gibisinhangi dağın ardındasın?
Öğüt vermek, öğüt almak, öğüt göndermek öğüttür nefsine,
Sahip olamamak ne acı her yükümüzü çeken nefise
Kurt, kuş dostumuz olur, acı kahvemizi yudumlarken,
Şaşkın olmak zor değil, her defasında taşa çarparken
Es deli rüzgar vur yüzüme yüzüme,
Coş deli okyanus götür sandalımı her yere,
Aç kızgın güneş, göster bize ışıltılarını,
Belki ozana da anlatırsın bu şiirin başlığını.

ii.

Romanımın sonuna geldim,
Koyamıyorum bir nokta ki yayınevine göndereyim
Bastırmasam yazdıklarımı, kalsa içimde,
Beceremem bu söylediğim şeyi
Mürekkebim bitmez yazsam gece gündüz durmadan,
Ne gelirse senden gelsin diyemem ki
Harfim olsan, kelime kursam senle,
Kelimem olsan, cümlelerde kullansam,
Gülüm olsan soldurmazdım asla,
Koklardım bir yemek misali
Gözüm görmezdi, dilim hiç konuşmazdı,
Senin yazdıklarının adı yoktu
Belki veryansın ediyorsun, bir ademoğlu gelir okur diye,
Heyhat! nerde kaldı istediğin bu duvarlarda yazı yazıp bıraktığın topraklar,
Şehir havasını koklayan yaşlı çınarlar kesilmeden,
Daldım gittim bir dergahta, seccadelerim ruhumdaydı,
Secdem hep kalbimdedir, bulutta kılarım namazı,
Söküp atamam yobaz düşünceleri, kusurlar işlemek kolaydır,
Bir selam verecek, bir dua alacak sevdiğin kaldı mı?
Vardır muhakkak etrafına bak,
O güzel gözlerin ışıldar sanki bir avize misali,
Belki ruhumuz görmez ama gösterir gözler bu ışıltıları,
Sesin bir kuğu çırpınışını andırır, ne zaman duysak hiç susmasan isteriz
Konuşmak zor oldu, yazdığımız bu zamanlarda,
Mavi ve yeşil hakimdir artık göz renklerimize,
Seninle bilet alırım beklerim en büyük ikramiyenin çıkmasını,
Amortim olsan bana yeter, beklemem gönlümün bıkmasını...