Adı yok bu dünyada gittiğim yerlerin, gizeminde gördüğüm rüyaların
İplik gibi eğri hortumların içinden geçtiğim, günlerinden hatırlarım
Karanlığı delen ışığa doğru basamadığım yollarmı beni götüren?
Yoksa, kollarımdan tutan görünmeyen bana yoldaş varlıkların
Issız çöller değildi geçtiğim yemyeşil vadiydi gördüğüm daha önce
Hiç görmediğim bir yerdeydim adı yok bu hayatın bir benden başka
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Evet, adı yok yalnızlığın. Şiirinde başarı dileklerimle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta