Adı yok bu dünyada gittiğim yerlerin, gizeminde gördüğüm rüyaların
İplik gibi eğri hortumların içinden geçtiğim, günlerinden hatırlarım
Karanlığı delen ışığa doğru basamadığım yollarmı beni götüren?
Yoksa, kollarımdan tutan görünmeyen bana yoldaş varlıkların
Issız çöller değildi geçtiğim yemyeşil vadiydi gördüğüm daha önce
Hiç görmediğim bir yerdeydim adı yok bu hayatın bir benden başka
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Evet, adı yok yalnızlığın. Şiirinde başarı dileklerimle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta