biliyormusun can,
ne zamandır,
hangi odaya girsem içerde sen varsın...
hangi kapı açılsa,
çıkan sensin oradan...
her gece sen varsın yatağımın ayak ucunda
seninle yıkıyorum yüzümü gün aydınlığımda...
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
biliyormusun can,
ne zamandan beri,
bir balığa aşık olan kuş gibi çaresiz
ve bir kurşun gibi hızla
saplanıp kaldın hayatıma...
adı yok bir divanelik mi
nedir bu
nedendir demek boşuna...
yılları inkar eden ben,
yolları yalancı çıkaran sen,
gerçekleri örtüyoruz bir an için
lavların üstüne yağdırdığımız karlarla...
güzel ve akıcı bir çalışma yüreğinze sağlık Ceyda hanım tebrikler
selamlarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta