Adı Yok Bende Şiiri - Gülay Aruç

Bildiğim kadarıyla asi yaşamayı severdi, gezmeyi de
Elinden şişesi hiç eksik olmazdı, içerdi de
Kumral saçlarına hep bant takardı nedense
Çok yakışıklıydı çok
Ama adı yok, sanı yok bende.

Uzaktan gelişini seyrederdim okul girişinde
Zil çalmadan bir görsem derdim de
O kendi işinde, ben onun derdinde
Okul bitene kadar dolaşıp durdum peşinde
Çok salakmışım çok
Adı yok, sanı yok bende.