Karbeyaz gök yüzünden beyaz karlar tek tek düşerken yerdeki kanın üstüne,
Kanının buğusuyla dua eden elleri çağrıştırırken,
Yüreklerinde sabır tesbihleri, gözlerindeki korkuyla,
Dört yaşındaki oğlu kucağında duvar dibinde endişeliyken kardeşim…
Uzak diyarlardan ses yetiremezken din kardeşlerine,
Yüreğine yüreğimizi kapattığımızdan, duymadığımız acıları çekerken,
Damla damla ecir biriktirdiği, çile doldurduğu imtihanını verirken,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
