Adı Yok Şiiri - Cüneyt Şentürk

Sevgi tohumları serpildi yüreklere,
Ayrılıklardaki hüzün için.
Yaşanmasın hüzünler bir daha,
Ömür boyunca…

Beni onlarsız bırakan Batum’da.
Sesleri kulaklarımda daima,
Hüzünlü, gözlerim yaşlı,
Ama her zaman sevgi dolu…

Baharın uyanışı gibiydi evden ayrılışım,
Sessiz sedasız ama kararlı.
Gözlerim kör olmuştu dünyaya karşı,
Onlarsız…

Ama umutlar yeniden doğacak,
Yarın ki sabahlarda usulca,
Tıpkı güneşin gölgenişi gibi,
Yavaş ama sonsuz.

Her geçen gün sevindirdi beni,
Bayram çocuğu gibi sanki.
Bayramların en güzeliydi,
O kavuşma günü, o gün çok yakın,
Çok yakın….