Yakışamadık seninle, gürleyen bir şelaleye,
Sığ sularda dinlenmeliydi aşk… Sessizce…
Çok mu yorgunduk yoksa çok mu korkak!
Ne sen adlandırabildin ne de ben…
Bir sala okuyamadık kulağına, yitip giden duyguların.
İsimsiz kalışlar mıydı küstüren,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Öpülen dudakların hatırı kalmamış,
Dokunulan ten sıcağını yitirmiş çoktan.
Bir delilik halidir hala bekleyişler…
Oysa, kavuşunca ısıtamayacak ne eller ne de diller… ayrılmaya değermiydi!..yada acımaya acıtmaya!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta