Adı Yavuz,
Kendi yağız bir delikanlıydı.
Arslan yürekli değil,
İnsan yürekliydi.
O küçücük yüreğine
Günden güne dar geldi
Koca dünya.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
'Yıkamasa da duvarları,
Kurşun delikleri
Ona ışığı getirmişti..'Ne de iyi yapmış. Siz de bu güzel olayı dizelerinizle çok güzel yansıtmışsınız, tebrikler, sevgilerimle.
kutlarım. kişinin amacı uğruna girişimlerinden kaçmayacağı, kaçmaması gereği farklı bir dille anlatılmış bence... nice güzel şiirlere
Tebrikler Necibe hanım. farklı ve yönlendirici bir tarzda şiir olmuş. ışığınız hiç eksilmesin.
Karanlıkları herkes bilgisi gücü yettiğince karanlığı yok etmeli.Öz anlaşılır çarpıcı şiir için sizi kutlarım.
Mehmet Özer2
Giriş ve final çarpıcı bir şekilde verilmiş.Akıcı gönülde yer bulan güzel bir yorum.Kutluyorum.Saygı ve selamlarımla.
Sıkça rastlanan dramatik olaylara bakınca insan....... Suçlu kim diye soramadan edemiyor...tebrikler...
Güzel şiiriniz için kutlarım Necibe hanım,kaleminize yüreğinize sağlık...
Saygılarımla.
Hasan Emre Koçak
Evet bu işte.Çarpıcılık.Kurşun duvarı şiirin beni vurdu.Seni yeni tanıdım şiirlerini en kısa zamanda okuyacağım.
harikaydı...umut bitmez ki bizde..umut hep var umut hep yaşar...karanlıklardan eminim ki bir gün doğar...yüreğin dert görmesin ablam...kalemine sağlık ...sana yakışan neffis bir şiir bence...
'Adı Yavuz,
Kendi yağız bir delikanlıydı.
Arslan yürekli değil,
İnsan yürekliydi..'
Şiir burada bitseydi,bukadarcık olsaydı keşke..
Bu şiir ile ilgili 63 tane yorum bulunmakta