Dönüpte baktım omuzumdan geçtiğim istasyonları,
Bilet alıpta indiğim, konakladığım istasyonlar,
Yanlış indiğim istasyonlardaki garip hüznüm,
Bilmeden bindiğim trenlerin götürdüğü istasyonlar...
Ya limanlar; ilk tanıdığım dalgalar ve yolculuğumdun,
Uzun uzun sandalyemizi attık o meşum limana,
Bir gün martılar çekti beni bilmediğim açık denizlere,
Med Cezirler yakaladı beni; elini uzatıp geri çektiğinde,
Küfrettin bana; küfrettin martılara nedense,
Küfrettin; Med ve Cezirlere hançerledin doyasıya,
Bırakıp gittin ölümcül dalgaların ortasında kızgınlıkla,
Uzanıp almak vardı, kurtarabilirdin eski ben olmasamda...
Bayram Karaali
26.05.2002-19: 04
Kayıt Tarihi : 10.6.2002 00:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!