Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yalnızlığı güzel tasvir etmişsiniz. Ben de sizinle bir yalnızlık şiirimi paylaşayım.
Bitmeyen Yalnızlık
Gecenin karanlığıdır
Çöken içime..
Sisli,dumanlı
Hüzündür.
Yalnızlıktır kaderim
Seni,sensiz yaşamaktır
Kederim...
Geçit vermez yollardan
Çıkmaya çalışır,
Düşüncelerim.
Ümitsizlik deryasında
Yüzer,gemilerim.
Ne kara görünür ufukta
Ne de sen
Nafile...
Yazlnızlığımı bitirmez
Doğacak güneş bile! ..
Zeki Akdoğan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta