Adı `YaLNıZLıK` Şiiri - Bülend Bâki

Bugün içim buruk anne,
Farkında değilim hiçbirşeyin...
Bakamadım bugün saçıma,
sakalıma,
Darmadağın gençliğim avuçlarımda,
Çocuksuluğum dar-darmadağın! ..
Korkuyorum anne...
Yarınlarımdan....

Tanırken korkmayı hiçbirşeyiyle,
Ürperiyor hücrelerim
Zor anlarımdan! ..

Düşün ki bir martıyım...
Düşmüşüm;
yalanım yok!
Vurup kanatlarımı kör karanlığa
Alışılmadık günlere inat,
Ve dalgaların şiddetine kulak kesilip,
Ben ki...
Boğulmamak için;
Kayalara çarpa çarpa karaya vurmuşum.
Düşüncelerim zil zurna sarhoş,
Adını `yalnızlık, koymuşum...

Gelmeyin üstüme üstüme benim
Bu gece kabuğumdan soyulmuşum! ..

Bu gün içim buruk anne...
Mayınlara sürdüm uykularımı,
Düşmemek için tutunmuşum
bulut bulut gözlerine,
Damlalarım hesabsız ve kitapsız...
`Adı yalnızlıktır annem
Oyy ben öleyim
Oyy ben öleyim`
Bir türküdür tutturmuşum...

Anlatması zor geliyor artık akşamlarımı
Ben kalemi çağırıyorum,
Kalem kağıdı...
Toplanıp bir şiir yazıyoruz
Mutluluk için! ..

İnan ki benim güzel annem,
Duymasak ezan sesini;
Anlayamayacağız olduğunu
Sabahın...

Sıkı sıkıya sarılmışım seher vaktine.
Ufka vurgun gözlerimi kurulamadan,
Ve düğümlerini çözdükten sonra,
Hıçkırıklarımın boğazımdan.
Ve dahi,
Pek yakında,
Ve omuzlayıp sevdamın dağbaşlarını...

Yarın için...

Vatan için...

Umut için...

Aşk için...

Sen başını dik tut annem,
Biriktirme gerdanında gözyaşlarını...

Belki yağmur olurum,
Belki kar...
Yahut fırtına sessizliğinde.
Ve çakarak gönülden şimşeklerimi,

Koymak için,bir gönülü,
Beş güzelin cebine...
Ki,
Savurduğunda rüzgar
Açık camlı penceremden perdemi
Düşeceğim odama...

Hala gönlüm buruk anne...
Sakın şaşırma
Sakın şaşırma bakıp da bu adama! ...