Adı Yalnızlık Şiiri - Mehmet Özer 2

Sevdiğim
sen yalnızlık,sensizlik nedir.
bilirmisin.
Bilirmisin..
karanlık inerken kentin üstüne,
kolaymı,sensiz dönmek.
teslim olmak geceye.

Bilirmisin sensiz hayat,
anlamsız bir boşluktur içimde.
geçip gitmek bilmez geceler
tutuklu yüreğim
ağlar o saatlerde

Yıkılsın
gülüşünle ısınmayan evler.
örülmesin
seni benden ayıran duvarlar.
Gelmesin
seninle aydınlanmayan sabahlar.

Saatin sesi
gecenin yarısında
bir gonk gibi vururken duvarlara,
duruyor zaman,
Bir karınca yürüyüşünde
akrep ve yelkovan,
Tiktak lar seni hatırlatırlatıyor
yalnızlık ortasında
yalnızlık çok yaman..

Bilirmisin hergece,
resmine bakarım.
Bazan
İkimizin şarkılarını söylerim
daha bir dokunur sözler,
anılar akar,.görüntün düşer
soğuk duvarlara..
İşte o an gözlerim dolar,
sızlar yüregim,
geçen yıllara..

Gecenin yarısında,
beni uykuya çeker gözlerim.
korkarım seni,uykuda unutmaktan,
uyuyamam.
Bazen,
düşlerde kavuşurum sana,
kanat çırpar,yüreğim
rüyanın arasında
Kısa sürer mutluluk
anlarım gideceğini,
bir beyaz güvercin olursun
avuçlarımda..
Uçup kaybolursun bulutların arasında..

Gün ağarırken,
Atarım kendimi sabahçı kahvesine.
Bir simit ve birkaç çay,
dalar gider gözlerim
seninle içercesine.

Gün boyu,
rotasız bir gemiyim.
insan seli
bilmem beni nereye sürükler,
ayaklarım nereye gotürür.
Ben kimim ne işim var,
bu kalabalık içinde.
Yalnız şunu bilirim
ya sana benzer
yada seni arar gözlerim

25 haziran 2007