adı varsa eğer çocukların,
nedendir savaş yorgunu olmaları?
suskun cinayetler ortasında
adsız kaldılar birer birer
gülümseyişleri,dondu kaldı dudaklarında
kime,ne zararı vardı yaşamlarında oysa?
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Çocuklarımız; renk olduklarının farkına varamadığımız, vardıtmadığımız, düzene, inanca, hayatı yorumlayışımıza kurban ettiğimiz, ne verebildiğimize bakmadan gelecek beklediğimiz varlıklarımız... Duyarlılığınıza teşekkürler, tebrikler...
Ayhan Durmuş
'yaşam kavgası' adları
'savaş yorgunu'
'tehlike çocukları'
ne derseniz deyin
adı yok bu çocukların
onlar,adlarıyla birlikte
çocukluklarını da unutmuşlar çoktandır
çoktandır,küçük adamlar olmuşlar birer birer
adlarının ne önemi var?
onlar,yalnızca 'çocuklar'
çocuklarımız işte,
daha ötesi var mı? ................
Serap hanım bu dizelerinize kelimelerle bir şeyler
söylemek yerine saygıyla önünüzde eğilmeyi tercih ediyorum,yüreğiniz kaleminiz elleriniz dert görmesin
Hep şiir ve gönül gözüyle kalmanızı dilerim.
Mehmet Soykırlı
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta