Gidişinle döküldü, salkım salkım yapraklar.
Çatladı kaldırımlar, toplandı bulutlar.
Biz seni beklerken güneşli gözlerinle
Nereden geldi bu zamansız yağmurlar...
Kuş cıvıltıları yankılanırken okulumuzun bahçesinde,
Hangi geceler aldı seni içimizden
O işçiler, emekçiler hasretken gelişine!
Kim kesti yolunu? kim perde çekti gözlerine?
Adı umuttu bu yalnızlığımızın.
Susmayan şiirlerimizin bitmeyen kavgamızın
Adı umuttu, kırılmadan önce.
Bu gönüllerde, yaralı kalmış sevdamızın...
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta