Bir şehir yalnızlık sefalet gibi
Parkın da bahçenin de bir tadı yok
Görmeden gezerler hayalet gibi
Sokaklar dolusu insan adı yok
Şimdi deli olmuş eski divane
Yıkılmış da her gönül bir meyhane
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta