Bir şehir yalnızlık sefalet gibi
Parkın da bahçenin de bir tadı yok
Görmeden gezerler hayalet gibi
Sokaklar dolusu insan adı yok
Şimdi deli olmuş eski divane
Yıkılmış da her gönül bir meyhane
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim