Dedim ya! Suzan hayatımın merkeziydi…
Sabahları erkenden yatağımdan kalkar,
Balkona koşar ve gizliden gizliye…
Suzan’ın gidişini seyrederdim.
Küçüktüm…
Küçüktüm ama büyüyünce tıpkı onun gibi olacaktım.
Neden olmasındı/ ki?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Çok etkilendim, harika bir çalışma.Kutlarım Sayın Nesrin Öğretmenim.
Mürsel Adıgüzel
tebrikler güzel dizelerdi yüregine kjalemine saglık saygıalrımla nersin hanım yıldırım şimşek
Öbür dünyada birlikte mutlu olsunlar.Başınız sağolsun. Sizlere esenlikler. Şiire 10 puan. Selamlarımla.
Yaşanmış bir olayı bütün hüzünleriyle anlatmışsınız hemde kendi duygularınızın eşliğinde. Maalesef hergün bir çok suzanlarda aynı kaderi yaşıyordur.Allah yardım etsin cümlesine. Anlatımınıza ve anıları tazeleyen vefa nıza teşekkürler. Sağlıkla kal.
Tebrikler,Nesrin kardeşim,şahane bir şiir okudum
herşey yerli yerinde akıcı ve duygulu.gönlün şen
mutlulığun daim olsun, güzel gönlüne saglık,böyle
şiirler güzel gönüllerden çıkar.Bu vesileyle Bayramınızı en içten dileklerimle kutlar size ve aile ferlerine sağlıklar dilerim.saygılar...Ağabeyin.
NESRİN hanım,çok hazin bir hikaye,biz okumaya dayanmazken,siz nasıl yaşadınız,ALLAH sabır versin,mekanları cennet olsun,Sayfama bıraktığınız sevgi ve dostluğu yücelterek size gönderiyorum.10 puanlı saygılar.
çok duygusal bir şiirdi..
müthiş bir hikayelendirme ve akıcılık...
hayaller ve yaşananlar...
saygılarım yüreğinize ve güçlü kaleminize...
ruhları şad olsun...
dualarımla...
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta