Benim sevgiye dair bir hikayem.
Sevmek, bazen sevgiliye bakarken bile duyulan özlem;
Adını veremediğim gönlümdeki zan çarem,
Hasret mi duyulan olmayan aşk mı yoksa sızlatan?
Adı olsa hasret.
Yüreğimi okşayan buluşmalar mı hep cinnet?
Yanlızlığımda yaşıyorum;
İçten Seni Seviyorum!
Lakin!
Lakin adı Sevda değil, Sevda değil;
Bunun adı Sevda değil.
Diz çök eğil yüreğim, eğil,
Bu sevdalar senlik değil...
Bir duygu yüklendi döş kemiğime, tam derinlerinde;
Ne katlanılır nede hayat sürer bu dertle.
Lakin!
Yinede Seni Yaşamak istiyorum.
Benim olmasanda, Helal ellerim can köşem olmasanda;
Atsız, adımsız, ıssız, rüzgar ve bulutsuz, güneşin doğduğu meydanlarda;
Yaşıyorum...
Ellerimden tutan kalbinle,
Koştuğumuz mısır ve yonca tarlalarında;
Beni takip eden adım ve gözlerinle,
Yanlızlığımda yaşıyorum.
İçten Seni Seviyorum;
Lakin Adı Sevda değil...
Yakup YasinKayıt Tarihi : 26.6.2015 02:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)