Adı Sevda Şiiri - Osman Erdoğmuş

ADI SEVDA

Karanlık kuyularda, umutsuz gecelerde,
Zemheride açan al gülün adıdır sevda.
Bitmeyen romanlarda esrarlı gecelerde,
Bire bin mana veren dilin adıdır sevda.

Issız, çıkmaz sokakta titreyen ışıklara,
Yüzümün her yanına düşen kırışıklara,
Buluşması mahşere kalmış tüm âşıklara,
Sevgi ile uzanan elin adıdır sevda.

Dizler titrediğinde sırdaş olur asası,
Hele bir düşmeye gör, fayda etmez kasası,
İçten içe kemirir, kalan ömrün tasası,
Gönle rahmetle esen yelin adıdır sevda.

Bağını, bahçesini rahmet ile sulayan,
Şebeke ağı ile evlere aşk bağlayan,
Başkasının suçuna, günahına ağlayan,
Kaf Dağı ardındaki ilin adıdır sevda.

Sevdikleri uğruna dünyanın cefasını,
Bu geçici dünyanın, sürmemiş sefasını,
Dertlilerin derdine yormuş hep kafasını,
Kalplere abı hayat gölün adıdır sevda.