Sahne için giyinirken yıldızlar
Ay göründü bin bir nazla
Sustu martı çığlıkları
Verandaya emanet bıraktı gün
Erguvan ışıklarını
Öptü denizi
Uyumaya gitti dağların ardına
Bilmez miyim…
Gece iyice yorulup solduğunda
Çıkıp geri gelecek, almaya…
Çıplak ayaklı narin bir kadın
İnce şeffaf geceliği sırtında
Parmak uçlarına basarak
Suyun sesine geldi usulca
Çekti içine içine
Sevdiğinin sesini duyarcasına
Erguvan ışıklar çıplak omuzlarında…
Köşedeki havuzun taşlarında
Bir küçücük sarmaşık
Belli… suyun sesine aşık
Sokulmuş taşın kuytusuna
İncecik kökleri
Nasıl da sarılmış taşın yosunlarına…
Anladı kadın
Bunun adı sevda…
Yumuşacık bir sitem düştü ıslak çimenlere
Zoruma gidiyor dedi:
Bir ot kadar bile özgür olamamak
Ne zor yaşamda… /
Naime Özeren
Kayıt Tarihi : 22.7.2017 09:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Senin kadar sevdayı anlayamadı kızlar
Bir küçüçük sarmaşık, suyun sesiyle sızlar
Özgür olmamak koyar, yaşamın her yerine -------------------------İbrahim Kurt
Şiirlerin derinlemesi insanın içine kadar işlediği anlarda dörtlük arz etmek bir günül borçu gibidir , bu anlamlı şiirinizi ve sizi kutluyorum saygılar sunuyorum.
Çıkıp geri gelecek, almaya…
SEVGİLER NAİME HANIM..
TÜM YORUMLAR (16)