Hayattayım, yaşamak ne güzel şey.-Ordu-
Adı Serkan'dı,
Adını yüreğime yazdığım.
Gözyaşlarıyla alev alev,
Adı Serkan'dı unutamadığım.
Ay tutulurken gözlerinde,
Bir buldum, bir yitirdim...
Dev bir öfkenin gölgesinde.
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Devamını Oku
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Harikasınız
Çok güzeldi yüreğinize emeğinize sağlık
Saygılar kaleminize
Yeni yılın tüm insanlığa ve ülkemize barış, mutluluk getirmesi dileğiyle yeni yılınızı kutlu olsun nice nice yıllara
Karamanlı Aşık Çağlari
yüreğinize sağlık
SERKAN
çok güzel çok anlamlı çokduygulu bir şiir tebrikler
Dilerim Rabbim bütün Serkanlara rahmetinden üfler...
yaşamımda, gözlerimden damlalar öyle sık ve öyle çok yanaklarımdan süzüldü ki, bu sıklıktan mı, o pınar gibi boşalışından mıdır bilmiyorum, 90'lı yılın sonlarında farkına varmıştım, artık yanağımdan süzülmüyor, içime akıyor, boğazımda tuzlu tadıydı belki bu farkına varışımın nedeni...bilmiyorum...
bildiğim hâlâ, çocukları çok seviyorum, gençlerin hayranlarıyım... çaresizlikler de acıtıyor, çaresizlikte yetimlik kadar acı duygudur derim hep...
ama kararlı olarak yaptığım hâlâ, çaresizliğimden belki, lanet okuyorum, üstesinden gelinemeyen sorumsuzluğun bu umursamazlığına... lanet okuyorum eğitim düşüklüğüne, öğrenim zayıflığına...
lanet okuyorum, öğrenimin bir diploma almak sayıldığı, bu bilinçsizlik birikimi hali, çocuklarımızın dayandığı acılardan daha çok acıtıyor...
yani, okulda not alarak sınıf geçmeyi öven duyguları lanetliyorum....okulda bana hayat öğretilmedi diyebilen okumuşları lanetliyorum...
okulun sadece okuma yazma öğrenme olduğuyla, yaşama hazırlanmaya bir kolaylık olarak algılanamayıp, adam da olduğu sanısıyla yetinenleri lanetliyorum...
kütüphanelerde yığılı kitaplara göz gezdirmeyi öğretemeyen acaba okullarımız mıydı diye düşünmeye de kendimden utanıyorum.... kendimi lanetliyorum... yaşamın hep ve sadece öğrenme olduğuna sorumluluğu üstlenmeyi neden başaramıyoruz duygusu acıtıyor beni...
bakımevlerimizin yeterliğini denetleme çabalarında belki eksikler beliriyor olduğudur, bu lanetlemeye neden olan acılar...diye düşüncem acıtıyor beni...
Bilinç düzeyi yükseldikçe, acılar azalabilecek ümidine dilerim bu enfes çalışmanız duyarlıklar ve ilgilere neden olabilecek...sevgisiz büyüyen çocuk sayısı azalacak... yavrularından ayrılmaya terkedilen, yetim bırakılan bilinçleriyle, annelerin sayısı azalacak...
her yetim kalan bir çocukla, anne de yetimleşiyor, baba da... her yavrusuz kalan anne babalar da yetimlerdir... evlat edinme yasaları, çocuk büyütmeye olanaklı ailelerin olduğunu tespit ederek, çocukların bir aile ortamı bulabilmelerine şans olarak değerlendirmelerine çalışılmalı belki...
bu çalışmalarınızı paylaşımınıza teşekkür ediyorum... duygularıma, sahnede seyredercesine gerçeği yorumlayan sadeliğiniz vesile oldu... okunan (ilk) şiirlerde etkilenmeyi sınırlamalı bilincime hakim olamadım, bağışlayın efendim...
saatlerce kaldım şiirinizle baş başa... okuyup geçemedim...sağlıklı deneyimlere olguları yapıcı besleyebilmeye başarılı bir çalışma...
sevgiler, saygılarımla
herşeyde sevgide bitiyor. sevebilmeyi unutmamak dileğiyle.umarım gelcek bizden kötü olmaz. insanlar sevebilmeyi öğrenebilmelidir. kutlarım müthiş bi şiir.
sıcak yuvalarımızda evlatlarımız ve torunlarımızla otururken..onları nasılda unutuyor..hiç hatırlamıyoruz...değilmi? ? ? ? ? ? ? ?
bize hatırlattığınız için çok..çok..teşekkür ederim..
merhaba siiriniz guzel amasyalimisini?
tanisabilirmiyiz
ben metehan hollanda
[email protected]
slm
gönlünüzü ve kaleminizi kutlarım
Ellerinize yureginize saglik. Bu dunyanin duzeni boyle durdukca, serkanlar tukenmez, siz veya sizin gibi serkan anneleride tukenmez sanirim. Asik Sahmedi
Bu şiir ile ilgili 57 tane yorum bulunmakta