Adı Sensin Sevincin

Adı sensin sevincin, gönlüm sevginle yanar;
Her zaman ve her yerde her yanım seni anar.
Sensizim ve mecalsiz, dertler birken oldu yüz.
N’olur bir kere gülsen n’olur asma bana yüz…

Tut elinden sevincin, mutluluğu al da gel.
Bürün aşkın rengine, yeşilde gel alda gel.

Bütün çırpınışlarım beni sevmen yönünde;
O ıslak bakışların hâlâ gözüm önünde…
Benim için belki de çok olur atıp tutan;
Her ne olursa olsun sen ol elimden tutan!

Tut elinden sevincin, dertlerini sal da gel.
Bürün aşkın rengine, rüzgârlarla salda gel.

Sendin sevdiğim sendin gözyaşıma aldıran,
Sendin vuslat türkümü her an bana çaldıran.
Razıyım ben her şeye: dert üstü zehir versen!
Haberin bekliyorum yaramdan haber ver sen.

Tut elinden sevincin, dikenleri yol da gel
Bürün aşkın rengine, gül döşenmiş yolda gel

Kelimeler anlamsız senin isminden başka;
Gözlerini çevir bak; sana duyduğum aşka!
Mesafeleri aş gel uzaklara yol alan…
Sen ol sevdiğim sen ol beni kalbine alan.

Tut elinden sevincin, haydi canım gül de gel.
Bürün aşkın rengine reyhanda gel, gülde gel.

Yokluğun yaralıyor şirpençe kadar acı!
Kalmadı başka kelam kurulsun darağacı.
Sana yalan söylemez benim biçare dilim.
Atamazlar kalbimden kesseler dilim dilim!

Mehmet KAHVECİOĞLU