Adı Sensin Şiiri - Ünal Türkoğlu

Bulutlar gökyüzüne
Adını yazdığında
Güneşin ışıltısıyla
Yeryüzüne inen suretin, Adı sensin

Yıkımın eşiğinde bir adam
Umutsuzca beklerken
Sense rıhtımda kaçmaya hazırsan
Kara vicdanlı zalimin, Adı sensin

Özleminin dayanılmazlığında
Rüzgâr ta oralardan-uzaklardan
Bir kadın kokusu getiriyorsa
Ve bir hayalin gölgesinde
Yaşanıyorsa aşk, yalanın Adı sensin

Ayrılık saatinin henüz başı
Hasret akşamları erken çökmüş meğer
Vefasızlığın kara gölgesi indi-inecek
Meyhaneler köşe başlarını tutmuş
Bense öksüz sevdanın tenhasındaysam bir başıma
Yalnızlığımın, Adı sensin

Olsun, Olsun be!
Benim sığınağımda meyhaneler olsun
Bu izbe mekânın her santimine
Katran karası ihanet gölgesini vururken
Ayılmalıyım üç-beş kadehten sonra
Arıyorsam kendimi, bunun Adı sensin

Selam olsun, selam olsun!
Sensiz doğan güneşe,
Sensiz açan tomurcuğa,
Sensiz alacağım her nefese,
Seni düşünmeden,
Seni sevmeden,
Seni yaşamadan,
Geçecek her güne,
Her saate,
Her dakikaya,
Her saniyeye,
Her an’ a Merhaba!