Bende sen yokken, sen benden başka herkesleydin
Elimde kar tanesi gibi konan bir yalnızlıkla üşürdü bu şehir
Titrerdi anılar
Senin gözünün menzilinde bir başkasının tebessümü canlanırdı belki ama
Bende bir kırık aynanın parçası ağlardı halime
Seni soran herkese, kendimi anlattığımı bilmezdin çoğu zaman
Sen bendim benim için, bilmezdin
Hangi rüzgarın istikametine sürüklendiğimi de ben kestiremezdim
Yaşamak dersen, onuda becerebildiğim şüpheli...
Serde kelimeler tutarsız,
Dile gelirken yolda kaybettim çoğunu
Gözlerimde tomurcuk sevdanla, sana ne desem az
Fütursuzluğa yenik düştüm yine
Kendi kuyumu kazan ellerimle…
Şu bulutlardan gel de kurtar beni
Sarmalanmış acılardan, yıldırımlar çarpmadan
Gel ör ruhumu ipekböceği…
Yorganın altında geçirilen nice titrek gecelerde
Bir ağaç dalının duvardaki aksiyle konuşulan nice saatlerde
Nice kimseyle, aslında hiç kimseyle paylaşmadığım şeydin sen,
Ne bende, ne elimde olmadan
Nice şaire düşman olmuşumdur sayende
Nice kez küfretmişimdir, en katmerlisinden dizelere
Ama gel gör ki, bu kış gecesi, ne soğuk bitiyor
Ne de rüzgar dinmeye niyetli
İçimde cehennemi bir alev,
bir de yokluğun var, mahzeninde kaybolduğum
Bitmeyen şiirlerin başkahramanı
sonsuz cümlelerdeki, sanık
anla işte
daha nasıl anlatsam seni
Kayıt Tarihi : 11.1.2008 20:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlk...
TÜM YORUMLAR (1)