Efkârın biri bin para ettiği is kokulu ellerimde
Soluklanıyor yüzüm
Sessizliğin yumruk olup dayandığı ve bir bıçak gibi
Ömrün sus durağında bilenen bakışlarının gizlendiği yerdi
Kaç sevda prangası vurulması gerekiyorsa kalbe
İşte sen o kadardın
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
