Adı Recep, Yozgat'lı

Bir zamanlar bir adam vardı.
Adı Recep, Yozgat'lıydı.
Adam gibi adamdı.
Deli dolu,insancıl;
barış ahlaklı,
dürüst imanlı,
haksızlığa karşı durur, haksız olanın defterini dürerdi.
"Armutun sapı,üzümün çöpü" derdi.
Katmer katmer yiğitliğin katıksız süzgeciydi.
Ekmeğini bölüşen,
insanları sevmesi, sayması yürektendi.
Yüreğinin hamuru berrak süttendi.
Gönül zenginliğine el verirdi.
Sağ eliyle verdiğini sol eli bilmezdi, bildirmezdi.
Fukaralık ömre bir törpü mü,
yaşam sır küpü mü bilmezdi.
Yalnızca;
"Ah deli oğlan, şu deli hayat nerede, nereden
ve ne vakit vuracağı belli olmaz." derdi.
Ölüm, sanki içine işlemiş bir kederdi,
sessizce bekleyişti,
bir anlık gidişti.
Ve bir gece ansızın gitti.
Anlayacağınız;
Cömertti.
Mert olmama sebepti.
Namerde boyun eğmeyen,
bilakis boynuna yağlı urgan geçiren idamdı.
Adı Recep, Yozgat-Şefaatlı'ydı.
İnsanın hası,
İnsanlığın mayası
Ve adam gibi adamdı.