Bir zamanlar bir adam vardı.
Adı Recep, Yozgat'lıydı.
Adam gibi adamdı.
Deli dolu,insancıl;
barış ahlaklı,
dürüst imanlı,
haksızlığa karşı durur,
haksız olanın defterini dürerdi.
Katmer katmer yiğitliğin katıksız süzgeciydi.
Ekmeğini bölüşen,
insanları sevmesi, sayması yürektendi.
Yüreğinin hamuru berrak süttendi.
Gönül zenginliğine el verirdi.
Sağ eliyle verdiğini sol eli bilmezdi, bildirmezdi.
Fukaralık ömre bir törpü mü,
yaşam sır küpü mü bilmezdi.
Yalnızca;
"Ah deli oğlan, şu deli hayat nerede, nereden
ve ne vakit vuracağı belli olmaz." derdi.
Ölüm, sanki içine işlemiş bir kederdi,
sessizce bekleyişti,
bir anlık gidişti.
Ve bir gece ansızın gitti.
Anlayacağınız;
Cömertti.
Mert olmağa sebepti.
Namerde boyun eğmeyen,
bilakis boynuna yağlı urgan geçiren idamdı.
Adı Recep, Yozgat-Şefaatlı'ydı.
İnsanın hası,
İnsanlığın mayası
Ve adam gibi adamdı.
Kayıt Tarihi : 14.5.2017 23:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!