Adı, Osman... Şiiri - Yorumlar

Ömer Osman Avcı
168

ŞİİR


41

TAKİPÇİ

Ayak seslerinden tanırım O’nu
Öyle adımlar atar ki
Kösele ayakkabısını her yere vuruşunda
Bir yalnızlık şarkısı besteler

Saçı sakalına karışmış
Umurunda değil

Tamamını Oku
  • Salim Erben
    Salim Erben 27.06.2009 - 18:59

    Harika bir paylaşım adı osman
    güzel bir anlatım
    son derece başarılı birikimlerinizi
    gün ışığında okuyucusula buluşturmanız
    mükemmelin üstünde ...............
    okuyupda kutlamamak elde değil
    tam puanımla ,,,,,,,,,,,,,,
    kutlarım şiiri yazan şairi
    salim erben

    Cevap Yaz
  • Hamit Körken
    Hamit Körken 27.06.2009 - 18:55

    Tebrikler değerli dostum.Anlamlı ve ibret vericiydi.
    selam ve dualarımla

    Cevap Yaz
  • Fatima Humeyra Kavak
    Fatima Humeyra Kavak 27.06.2009 - 18:30

    O gelecek dedi.
    ne zaman dedim;
    hemen şimdi,
    üçüncü şişenin sonunda…

    adı Osman,
    soyadı önemli değil…

    Hüzünlüydü cok yazik icki siselerinden medet ummak beklemek, hayal görmek zamanin bosa akmasi, hayatini heder etmis... Gercek hayatimizda yok mu böyleleri...
    Almanlar arasinda cok var bu tipler...
    Tebrikler güzel basarili misralar..

    Cevap Yaz
  • Alaaddin Uygun
    Alaaddin Uygun 27.06.2009 - 18:09

    harikasın dost candan kutlarım

    Cevap Yaz
  • Muzeyyen Baskir
    Muzeyyen Baskir 27.06.2009 - 18:03

    adı Osman;
    sokak lambalarının sadık dostu,
    kaldırımların gece bekçisi.
    cebinde kuruş bulunmaz,
    tek sermayesi,
    ağzından düşürmediği,maltepesi…

    geçen bir meyhanede karşılaştık;
    önünde kocaman bir masa vardı,
    masasında da iki kadeh,
    bir de, otuz beşlik rakı şişesi.
    belli ki, gelecek birini bekliyordu,
    yerindeydi neşesi…


    UMARIM SEN DEYİLSİN BU OSMAN....
    öyle meyhanelerde öyle rakılar falan....yani
    kendine özel itina göstermelisin........

    şaka bir yana sevdim şiiri olumsuzluklar var olsada içinde hüzünler herşey bizim için ...saygıyla
    emeğini kutluyorum sevgili arkadaşım tam puanımla.......umarım iyisin...
    müzeyyen başkır

    Cevap Yaz
  • Filiz Aktaş
    Filiz Aktaş 27.06.2009 - 17:58



    Adı, Osman...

    ayak seslerinden tanırım O’nu,
    öyle adımlar atar ki,
    kösele ayakkabısını her yere vuruşunda,
    bir yalnızlık şarkısı besteler…

    saçı sakalına karışmış,
    umurunda bile değil.
    belki de anlaşamadığı tek kişi,
    mahallenin berberi.

    ceketinin yamaları bile garip;
    sanki üzerindekiler,
    çekilmez dertlerinin
    etiketleri…

    mert adamadır O;
    ne, karı kıza bakar,
    ne de, laf atar.
    ne çok konuşur,
    ne de, kahvede dedikodu yapar.
    tüm akşamların hüznünü,
    yüreğinde toplar…

    adı Osman;
    sokak lambalarının sadık dostu,
    kaldırımların gece bekçisi.
    cebinde kuruş bulunmaz,
    tek sermayesi,
    ağzından düşürmediği,maltepesi…

    geçen bir meyhanede karşılaştık;
    önünde kocaman bir masa vardı,
    masasında da iki kadeh,
    bir de, otuz beşlik rakı şişesi.
    belli ki, gelecek birini bekliyordu,
    yerindeydi neşesi…

    anlayamadım sırrını,
    yalnız mısın dedim:
    başını kaldırdı,
    kanlı gözlerini duvara çiviledi,
    yok akşamcı dedi.
    tozlu masasına baktım,
    kendinden başka kimse yoktu.
    boş verircesine bir gülümsemeyle
    gelecek ahbap,
    O gelecek dedi.
    ne zaman dedim;
    hemen şimdi,
    üçüncü şişenin sonunda…

    adı Osman,
    soyadı önemli değil…

    Ömer Osman Avcı


    Harika bir şiir olmuş eleştiri yapılmaz puan verilir*****10tam puan saygılarımla

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 46 tane yorum bulunmakta