Adı, Osman... Şiiri - Yorumlar

Bu Osmanlardan çok var çevremizde artık...Hayat şartları, insan yerine konmama, vefasızlık, haldenbilmezlik yüzünden gittikçe de çoğalıyorlar...
Bu insanların bir çoğu - eğer konuşma imkanınınız olup da konuşabilseniz - filozof gibidir...
Yüreğinize sağlık Osman Bey...

şiirinizi okurken rakı şişesin de balık olsam sözleri geçti aklımdan etliyle sütlüyle işi olmayan insanların umuda karşı duruşu güzeldi kaleminizden tebrikler saygılarımla baki selamlar

tebrik ederim

Osman agam

gelir muhakkak bir gün adi konulmamis binekle tülsü

Adam gibi adam adı Osman.. Hocam bu güzel yüreği gönülden kutluyorum. +ant.

Adamötesi

bir ekmeği vardı.
sadece, bir ekmeği.
çok actı.
acıkmıştı arkadaş.
yemedi,
yiyemedi,
tuttu birine verdi..

bir paltosu vardı.
sadece, bir paltosu
soğuktu,
çok soğuktu, üşümüştü.
giymedi.
giyemedi arkadaş.
tuttu birine verdi..

yeseydi.
giyinseydi.
diyemezsin arkadaş.
adam değil;
ADAM ÖTESİydi arkadaş


sanırım böyle biriydi osman..

adı Osman;
sokak lambalarının sadık dostu,
kaldırımların gece bekçisi.
cebinde kuruş bulunmaz,
tek sermayesi,
ağzından düşürmediği,maltepesi…
YÜREK SESİ ŞİİR OLMUŞ
GÜZEL ŞİİR SEVEREK OKUDUM
OSMAN BEY
GÜZEL YÜREĞİNİZE SELAM OLSUN.

hocam nefisiti şiirniz kaleminiz daim yüreginiz var olsun saygıalrımla yıldırım şimşek

adı feleğin sillesini yemiş bir yürek insanı bence ,,, tebrikler yazan ve seslendiren yüreğe

usta kaleme sevgilerimle...saygılar..

ayak seslerinden tanırım O’nu,
öyle adımlar atar ki,
kösele ayakkabısını her yere vuruşunda,
bir yalnızlık şarkısı besteler…

saçı sakalına karışmış,
umurunda bile değil.
belki de anlaşamadığı tek kişi,
mahallenin berberi.

ceketinin yamaları bile garip;
sanki üzerindekiler,
çekilmez dertlerinin
etiketleri…

mert adamadır O;
ne, karı kıza bakar,
ne de, laf atar.
ne çok konuşur,
ne de, kahvede dedikodu yapar.
tüm akşamların hüznünü,
yüreğinde toplar…

adı Osman;
sokak lambalarının sadık dostu,
kaldırımların gece bekçisi.
cebinde kuruş bulunmaz,
tek sermayesi,
ağzından düşürmediği,maltepesi…

geçen bir meyhanede karşılaştık;
önünde kocaman bir masa vardı,
masasında da iki kadeh,
bir de, otuz beşlik rakı şişesi.
belli ki, gelecek birini bekliyordu,
yerindeydi neşesi…

anlayamadım sırrını,
yalnız mısın dedim:
başını kaldırdı,
kanlı gözlerini duvara çiviledi,
yok akşamcı dedi.
tozlu masasına baktım,
kendinden başka kimse yoktu.
boş verircesine bir gülümsemeyle
gelecek ahbap,
O gelecek dedi.
ne zaman dedim;
hemen şimdi,
üçüncü şişenin sonunda…

adı Osman,
soyadı önemli değil…
*********
Gözlerimizde canlanan ne müthiş tablolar oluyor bu usta kaleminizden damlayan duygu pırlantaları.İyi ki varsın.Sanatı güneş yüreğini tam puanımla kutluyorum.