Adı Olmuş Dostluk Şiiri - Sezgin Okulmuş

Eline alan sazı, mertlikten bahseder,
Meydanlar boşalmış, tilkiler gezer,
Yiğitler başını koymuş, yastık diye toprağa,
Namertler yazmış kendi adını, miras taşına.
Kalleşliğin adı olmuş “dostluk” birader.

Merhaba diye elini uzattığın, herkes
Bir parmağını kapmaya çalışır.
Menfaatler, dostluk kelimelerine gizlenmiş,
Dostluklar ise sadece cümlelere sığınmış.
Menfaatin adı olmuş “dostluk” yaren

Yalanın biri olmuş bin para, ne çare,
Dürüstlük düşmüş ayaklar altına, biçare,
Düzen oturmuş çarkına işte bir kere,
Ne söz kalmış söylenecek, ne de saz.
Palavranın adı olmuş “ dostluk” yoldaş.