Adı olmayan öykü Şiiri - İbrahim Bayram 2

Gecer be gülüm hep geçer derdim.Zamanla sıkıntıların büyüyeceğini hesaba katmadan mevsimler nasıl geçerse sıkıntılarda hep geçer derdim.
Kışlardan sonra baharların ve yazların geleceğini düşünerek lakin baharların ve yazıların ardından yine kışların geleceğini ummadan,seni mevsimlerle ölçüp biçmeden adını çarmıhlamışım kalbime zalimce umudu yok eylemişim sana doğru kaybolan yolcu misali.
Ben yolcu sen yolun olmuşsun ben yaşam sen ölüm olmuşsun şu kahpe hayatta.
Yıkılmış harap olmuş ağaçlarım kesilmiş koca gövdelerinden, ben de artık kuşlar ötmez çiçekler açmaz olmuş.
Ümit ettiğim baharlar gelmez olmuş ben hep kışlarda kalmışım.
Senin için gecelerde kalemi elime alıp yazmışım sıralamışım sistemleri tek tek belki duyarsın diye. Aklamışım sensizliğin kara adını bir hatadır her insan yapar diye.Sonra odamdaki çiçeklerin yanına bir kaktüs yerleştirmişim;senin adına,şefkat bekleyen yüreğim adına,uzayıp giden yollar yolunu bulamayan yolcular adına.
Ama ne yollar tükenmiş sende ne de yolcular yolunu bulmuş benim gibi.Geçer be gülüm hep geçer derdim her şey geçtide bir senden vazgeçemedim...