Işığa hasret gitti küskün çocuklar
Son sözü söylemeden, soğuk ve yalın
Ardında kanattığın bütün oyunlar
Kucağına dört mevsim kış bıraktığın
Işığa hasret gitti küskün çocuklar
Şahidi ay olan bir cinayetin
Kim görse korkar canverişini
Kırmızı akar kanı mavi güllerin
Soluksuz beklenir kanlı gözleri
Şahidi ay olan bir cinayetin
Issız bir çöldür sensiz bu şehir
Kuruyan memeleridir genç annelerin
Yokluğunda yudum yudum zehirlenir
Hızla çarpan yüreği aç bebeklerin
Issız bir çöldür sensiz bu şehir
Kavuşmak, sonunda beklediğine
Kavuşmak, tam da umduğun gibi
Değince gözlerin gözbebeğine
Tanrıya şükreden karınca gibi
Kavuşmak sonunda beklediğine
Kayıt Tarihi : 30.1.2012 13:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!